κακομηχάνωτος

κακομηχάνωτος, -ον (Μ)

αυτός που επινοεί και μεταχειρίζεται πονηρά τεχνάσματα, πανούργος, δόλιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* + μηχανῶ].